ساعت شش بعد از ظهر و همچنان درگیر کارم خودم را  مشغول می کنم تا نبینم

 خورشید کی طلوع می کند و کی غروب.

 خیلی وقت بود نیامده بودم و دلم برای اینجا تنگ نمی شد فقط آمدم اعلام کنم

هنوز نفسم به شماره نیفتاده است و زندگی دارد میگذرد با همه ی سختی هایش .

میخواهم برای تعطیلات به مسافرت بروم تا آخرین روز .

  شیراز  و کردستان که در برنامه هست شاید جاهای دیگری هم اضافه شد.

سال خوبی داشته باشید با رسیدن به آرزوهاتان ..............

روز های تعطیلی ام شروع شد با آغاز اولین روز یادتو در من زنده .

بهار امسال آمد ولی مثل پارسال سرسبز نیست به چشمانم زیرا

تویی که به چشمانم زندگی بخشیدی امروز دیگر سوی چشمانم را

 دزدیدی و سکوتهای بیکرانی که مرا غرق در افکارم میکند . افکاری

 که  اول و آخرش به تو می رسد  و دروغهای بزرگی که گاهی خودم

به خودم میگویم شاید باورم شود ولی حقیقت چیز دیگری ست و

حقیقت .............................. اینست که تو تا ابد برایم زنده ایی.

این روزها دوباره قلبم بی تاب شده....

امروز رفتیم فیلم هیچ را دیدیم و ................ و مسیر چشمانم در پیاده رو های این

شهر دنبال چشمانی تیره می گشت..........

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

از فردا یا درست بگویم همین امروز و دقیق تر از چند ساعت دیگر آغاز میشود مسافرتمان.

دل ما دوست می داشت که پیشتر راهی میشد و دلی سیر در می آورد از سفر.

سفرمان بخیر و شادی باد و جای دوستان سبز.....