روز های تعطیلی ام شروع شد با آغاز اولین روز یادتو در من زنده .
بهار امسال آمد ولی مثل پارسال سرسبز نیست به چشمانم زیرا
تویی که به چشمانم زندگی بخشیدی امروز دیگر سوی چشمانم را
دزدیدی و سکوتهای بیکرانی که مرا غرق در افکارم میکند . افکاری
که اول و آخرش به تو می رسد و دروغهای بزرگی که گاهی خودم
به خودم میگویم شاید باورم شود ولی حقیقت چیز دیگری ست و
حقیقت .............................. اینست که تو تا ابد برایم زنده ایی.